هاآرتص: ایران با استفاده از فناوری فضایی خود میتواند موشک قارهپیما بسازد
تاریخ انتشار: ۱ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۷۷۲۹۴
به گزارش ایسنا، روزنامه هاآرتص در این گزارش به بررسی توان ایران در توسعه فناوری فضایی پرداخت و به نقل از مقامات صهیونیستی نوشت که ایران میتواند از همان فناوری که برای موشکهایش استفاده میکند در برنامه فضایی خود برای ساخت موشکهای بالستیک قارهپیما استفاده کند. به گفته آنها ایران همچنین میتواند این فناوری را برای گسترش قابل توجه برد موشکهای متعارف خود به کار گیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
هاآرتص به نقل از این مقامات ادامه داد: دو موشک «ذوالجناح» و «قائم-۱۰۰» که ایران برای پرتاب ماهواره به مدار تولید کرده است، قابلیتهای مشابهی از جمله موتورها و مخازن سوختی دارد که قادرند سوخت جامد را در خود جای دهند. بنابراین، ایران از طریق آنها میتواند درسهایی را بیاموزد که بعدتر در مقاصد نظامی استفاده کند. اگر نسخه نظامی هر یک از این دو موشک تولید شود، میتواند کلاهک نیم تنی را در مسافتی بیش از چهار هزار کیلومتر حمل کند.
به نوشته این روزنامه صهیونیستی، ساخت موشک بالستیک قارهپیما (ICBM) با چنین بردی یکی از اهداف راهبردی ایران است. یک ICBM میتواند اروپا را به فهرست کشورهایی که توسط تسلیحات حتی متعارف ایران تهدید میشوند، اضافه کند.
ایران «قائم-۱۰۰» را در ماه نوامبر از مرکز پرتاب شاهرود آژانس فضایی ایران به فضا پرتاب کرد و «ذوالجناح» نیز در ماه ژوئن از پایانه پرتاب فضایی امام خمینی (ره) به فضا پرتاب شد که بنابر گزارش هاآرتص، طراحی آنها نگرانیهایی را در میان صهیونیستها ایجاد کرده است.
هاآرتص افزود: استفاده از سوخت جامد به طور قابل توجهی توانایی ایران را برای آمادهسازی موشکهایی برای پرتاب در لحظه فرمان پرتاب افزایش میدهد. همچنین توانایی آژانسهای اطلاعاتی خارجی برای شناسایی یک پرتاب از قبل را بهطور چشمگیری کاهش میدهد.
این روزنامه همچنین به طرح ادعاهایی درباره نیات ایران برای توسعه موشکهایش پرداخت و نوشت: زرادخانه ایران حاوی موشکهایی با بردهای مختلف برای اهداف مختلف است. برد برخی از این موشکها بین ۵۰۰ تا ۷۰۰ کیلومتر است که برای ضربه زدن به نزدیکترین همسایگان ایران - کشورهای خلیج فارس، عربستان سعودی و عراق کافی است. این موشکها میتواند توسط حزبالله لبنان برای حمله به اسرائیل نیز استفاده شود.
سایر موشکهای ایران بردی بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ کیلومتر دارند. بر اساس مطالب منبع باز موجود در اینترنت، ایران دارای ۱۶ مدل مختلف موشک با بردهای مختلف و چهار مدل دیگر در مرحله آزمایشی است. بهترین مدلهای شناخته شده سجیل با برد ۲۰۰۰ کیلومتر و شهاب-۳ با برد ۱۵۰۰ کیلومتر هستند.
هاآرتص در ادامه گزارش خود تصریح کرد: ذوالجناح که گمان میرود موشک مورد استفاده در برخی از آزمایشهای فضایی ایران باشد برای پرتاب ماهوارهها طراحی شده است و هنوز عملیاتی به نظر نمیرسد، اما اگر عملیاتی شود و برای اهداف تهاجمی به کار گرفته شود، انتظار می رود برد بسیار طولانیتری برابر با ۴۰۰۰ کیلومتر یا بیشتر داشته باشد.
علاوه بر این، این یکی از چندین موشک ایرانی است که از سوخت جامد استفاده میکند و به آن امکان میدهد با سرعت بسیار بیشتری راهاندازی شود، شناسایی آن سختتر و برای مدت طولانی ذخیره شود.
منبع: الف
کلیدواژه: موشک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.alef.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «الف» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۷۷۲۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کشف اتفاقی شهابسنگ در ایران؛ قطعهای زیبا از هسته یک سیاره را ببینید | تصویر
مسعود کیانی، پژوهشگر و محقق زمین شناسی و مدیر موسسه گوهرشناسی و شهاب سنگ شناسی واحد فناور مستقر در مرکز رشد دانشگاه خوارزمی، درباره نتیجه یک آزمایش بر روی نمونه شهاب سنگی گفت: شهاب سنگ قطعاتی از اجسام فضایی مانند سیارات، سیارک ها و ستاره های دنباله دار هستند که در فضا سرگردان بوده و روی یک سیاره یا سیارک فرود می آیند. این سنگ ها دارای انواع مختلفی بوده که در چهار نیم میلیارد سال قبل شکل گرفته است و بدون هیچ تغییر شیمیایی قابل توجه ای در فضا در حال حرکت هستند که به آنها شهاب واره می گویند. هنگامی که این سنگ ها بر روی زمین سقوط می کنند به آنها شهاب سنگ گفته می شود.
براساس گزارش ایسنا، وی در ادامه به کشف جدید پژوهشگران اشاره کرد و گفت: اخیرا فردی از یکی روستاهای استان لرستان قطعه ای از یک نمونه سنگ فلزی که دارای چگالی بالا و جذب آهن ربای قوی بوده را به موسسه گوهرشناسی کیپا (کیانپارس) ارسال کرد. با توجه به مشکوک بودن این سنگ از نمونه ارسالی با استفاده از مقاطع میکروسکوپی و نمونه های شیمیایی آنالیز شده توسط میکروسکوپ الکترونی دانشگاه خوارزمی تهران این سنگ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
این محقق تصریح کرد: در این آزمایشات تخصصی و دقیق مشخص شد این نمونه با توجه به وجود بافت ویدمن اشتاتن(بافت مخصوص شهاب سنگ های آهنی) و درصد آهن و نیکل بالا یک قطعه شهاب سنگ آهنی است. در نمونه آزمایشی میزان خلوص آهن بالای نود درصد و مقدار نیکل حدود ۸ درصد است.
وی بیان کرد: طی مطالعات تکمیلی مشخص شد این شهاب سنگ مربوط به هسته یک سیاره یا سیارک بوده که طی برخوردهای فضایی بین اجرام فضایی متلاشی شده و قطعاتی از آن در فضا فاصله زیادی را طی کرده و سپس در سرزمین ایران فرود آمده است.